ஜேம்ஸ் வெப்-தொலைநோக்கிகளின் அரசன்

Image: wikimedia commons 

அறிவியல் கண்டுபிடிக்கப்படும் ஒவ்வொரு கேள்விகளுக்கான பதில்களும், பல புதிய கேள்விகளையே உருவாக்கிக் கொண்டிருக்கின்றன. அந்த வகையில், தற்போது நமக்குள்ள, பிரபஞ்சம் பற்றிய கேள்விகளுக்கான பதில்களையும், மேலும் பல புதிய கேள்விகளையும் கண்டுபிடிப்பதற்காக அனுப்பப்பட்ட ஒரு தொலைநோக்கிதான் ஜேம்ஸ் வெப் (James webb) எனும் பெயர் கொண்ட "விண்வெளித் தொலைநோக்கி" ஆகும்.

இந்தத் தொலைநோக்கியின், கட்டமைப்பு, அதன் சுற்றுப் பாதை, இதன் செயல்பாடுகள், இது விண்வெளிக்கு அனுப்பப்பட்டதற்கான நோக்கம் போன்றவற்றை இந்தப் பதிவு விளக்குகிறது.

நமது விஞ்ஞானிகள் 25 வருட உழைப்பினாலும், கிட்டத்தட்ட 7400 கோடி ரூபாய் பொருட்செலவிலும் உருவாக்கதுதான் இந்த ஜெம்ஸ் வெப் எனப்படும் விண்வெளித் தொலைநோக்கி ஆகும். ஜேம்ஸ் வெப் எனும் இந்தப் பெயர், நாசாவின் இரண்டாவது நிர்வாகத் தலைவரான ஜேம்ஸ் E .வெப்  என்பவரின் பெயராகும். 

இதற்கு முன்பாகவே ஹப்பிள் (hubble) எனப்படும் விண்வெளித் தொலைநோக்கியானது 1990 ஆம் ஆண்டிலேயே விண்வெளியில் ஏவப்பட்டு, 30 வருடங்களுக்கு மேலாக இயங்கிக் கொண்டேதான் இருக்கிறது. இது, நம் கண்களுக்குத் தெரியக்கூடிய ஒளியையும், புற ஊதா கதிர்களையும், சிறிய அளவில் அகச்சிவப்புக் கதிர்களையும் புகைப்படம் எடுக்கும் தன்மை உடையது.

ஆனால், ஜேம்ஸ் வெப் தொலைநோக்கியானது அகச்சிவப்புக் கதிர்களை மட்டுமே உணரும் தன்மை கொண்டது. எனவேதான், இது ஹப்பிள் தொலைநோக்கியை விட அதிகத் திறன் கொண்டதாக உள்ளது. 

ஹப்பில் தொலைநோக்கி, நட்சத்திரங்களைச் சூழ்ந்துள்ள தூசுகளையும், அவர்களால் உருவாக்கப்பட்ட மேகக் கூட்டங்களையும் சேர்த்துதான் புகைப்படம் எடுக்கிறது. 

ஆனால், ஜேம்ஸ் வெப் தொலைநோக்கியானது, நட்சத்திரங்களிலிருந்து வரும் அகச்சிவப்புக் கதிர்களை மட்டுமே புகைப்படம் எடுப்பதால், அந்த நட்சத்திரத்தைச் சூழ்ந்துள்ள, தூசித் துகள்கள் அனைத்தும் வடிகட்டப்படுகின்றன. ஒரு தெளிவான புகைப்படமும் நமக்குக் கிடைக்கிறது.

Image: Flickr

ஹப்பிள் தொலைநோக்கியின் அளவு, ஒரு பள்ளிப் பேருந்தின் அளவில்தான் இருக்கும். ஆனால் ஜேம்ஸ் தொலைநோக்கியோ ஒரு மிகப்பெரிய, டென்னிஸ் மைதானத்தின் அளவில் இருக்கும். இதன் பரப்பளவு 70×48 அடிகள் ஆகும். 

ஹப்பில் தொலைநோக்கி, பூமியிலிருந்து 547 கிலோ மீட்டர் தொலைவில் பூமியைச் சுற்றி வலம் வருகிறது. ஆனால் ஜேம்ஸ் வெப் தொலைநோக்கி, பூமியிலிருந்து 15 லட்சம் கிலோ மீட்டர் தொலைவில், சூரியனைச் சுற்றி வலம் வருகிறது.

இதன் அடிப்பகுதியில் உள்ள sun shield எனும் பகுதியானது எப்பொழுதும் சூரியனைப் பார்த்தவாறே இருக்கும். 

ஹப்பில் தொலைநோக்கியில் ஏதேனும் பழுது ஏற்பட்டால் கூட விண்வெளி வீரர்களை அனுப்பி அதைச் சரி செய்து விடலாம். ஆனால் ஜேம்ஸ் வெப் தொலைநோக்கியானது, நிலவை விட நான்கு மடங்கு அதிக தொலைவில் இருப்பதால், நம்மால் அதன் பாதிப்புகளைச் சரி செய்ய முடியாது. இதன் ஆயுட் காலம் 5 முதல் 10 வருடங்கள் மட்டுமே. ஆனால் ஹப்பிள் தொலைநோக்கியின் ஆயுட்காலத்தை நம்மால் நிர்ணயிக்க முடியாது. ஏனென்றால், அதில் ஏற்படும் பழுதுகளை நாமே சரி செய்துவிட முடியுமல்லவா? இந்தத் தொலைநோக்கி இதுவரை 31 ஆண்டுகளைக் கடந்தும் செயல்பாட்டில் தான் உள்ளது.

ஜேம்ஸ் வெப் தொலைநோக்கியைக் கட்டமைப்பதற்கான பணிகள் 1996 ஆம் ஆண்டிலேயே தொடங்கி விட்டன. மேலும் இந்த தொலைநோக்கி, 2007 ஆம் ஆண்டில் விண்வெளியில் ஏவப்படப் போவதாக திட்டமிடப்பட்டது. அப்போது இந்தத் திட்டத்திற்கான மதிப்பு வெறும் 3500 கோடி ரூபாயாகவே இருந்தது. 2003ஆம் ஆண்டு தான் இந்த தொலைநோக்கிக்குப் பெயரிடப்பட்டது. ஆனால் 2005 ஆம் ஆண்டில் அதன் கட்டமைப்பில் பல மாற்றங்கள் ஏற்படுத்தப்பட்டன. பிறகு, பல வருடங்கள் கழித்து 2016 ஆம் ஆண்டு, இதன் கட்டமைப்பு முழுவதுமாக நிறைவு பெற்றது. மேலும் இதற்காக 75000 கோடி ரூபாய் வரை செலவு செய்யப்பட்டது. விஞ்ஞானிகள் 2018 ஆம் ஆண்டிலேயே இதனை விண்வெளியில் ஏவுவதாகத் திட்டமிட்டிருந்தனர். ஆனால் அதற்கு இடையில் நடத்தப்பட்ட ஒரு சோதனையில், இந்த தொலைநோக்கியின் சன் ஷீல்ட்ஸ் (sunshiled) எனப்படும் ஒரு மெல்லியப் பகுதி கிழிந்து விட்டதால், அது விண்வெளியில் ஏவப்படுவதற்கான நாள் தள்ளிப் போடப்பட்டது.

இதில் ஏற்பட்ட சிறுசிறு பிழைகளையும் சரி செய்த பிறகு, 2020 ஆம் ஆண்டு ஏவப்படப்போவதாகத் திட்டமிடப்பட்டது. ஆனால் அந்த ஆண்டில் உலகம் முழுவதும் கொரோனாவால் பாதிக்கப்பட்டதால், இந்தத் திட்டம் மேலும் காலம் தாழ்த்தப்பட்டது. 2021 ஆம் ஆண்டில், அதற்கான சோதனைகள் அனைத்தும் முடிக்கப்பட்டு விண்வெளியில் ஏவுவதற்குத் தயாராக இருந்தபோது, ​​அதை விண்வெளிக்குத் தூக்கிச் செல்லும் launch vehicle  எனும் ஏவூர்தியானது, தயார் நிலையில் இல்லை. இவ்வாறு பல சிக்கல்களையும் கடந்து, 2021 ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் மாதம் 25 ஆம் தேதி, இந்தத் தொலைநோக்கி விண்வெளியில் சீறிப்பாய்ந்தது. 

Image: wikimedia commons

2022 ஆம் ஆண்டு ஜனவரி மாதம் 24 ஆம் தேதி, இந்தத் தொலைநோக்கி, விண்வெளியில் L2 எனும் பகுதியை அடைந்து, தனது சுற்றுப்பாதையில் பயணிக்கத் தொடங்கியது. அதே ஆண்டு ஜூலை மாதம் 11-ம் தேதி, விண்வெளியில் இது முழுவதுமாகக் கட்டமைக்கப்பட்டு, தனது ஆய்வுகளை மேற்கொள்ளத் தொடங்கியது .

தொலைநோக்கியின் கட்டமைப்பு :

இந்தத் தொலைநோக்கியின் எடை 6300 கிலோகிராம் ஆகும். இந்தத் தொலைநோக்கியில் முதன்மைக் கண்ணாடி (primary mirror) இரண்டாம் நிலைக் கண்ணாடி (secondary mirror) மற்றும் மூன்றாம் நிலைக் கண்ணாடி (tertiary mirror) , எனும் மூன்று வகையான கண்ணாடிகள் உள்ளன. இவை மூன்றும் தங்கத்தினால் முலாம் பூசப்பட்டுள்ளன. இந்த மூன்று கண்ணாடிகளுக்கும் மொத்தமாகவே 48.25 கிராம் அளவிலான தங்கம் மட்டுமே பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. கண்ணாடியின் மேல் பகுதியில் 100 நானோ மீட்டர் தடிமனுக்கு மட்டுமே தங்கத்தினால் முலாம் பூசப்பட்டுள்ளது. தங்க முலாம் பூசப்பட்டதற்கான காரணம், தங்கம் அதிக எதிரொளிப்புத் தன்மையைக் கொண்டுள்ளது. 

image: Flickr

இந்த முதன்மைக் கண்ணாடியின் விட்டம் 21.7 அடிகள் ஆகும். மேலும் இது ஹப்பிள் தொலைநோக்கியின் முதன்மைக் கண்ணாடியை விட ஐந்து மடங்கு பெரியது. மேலும் இது பெரிலியம் எனும் வேதிப்பொருளால் உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. 

இந்தக் கண்ணாடிகளின் உருவாக்கம் 2010 முதல் 2012 ஆம் ஆண்டுக்குள் நடந்து முடிந்துவிட்டது. ஜேம்ஸ் வெப் தொலைநோக்கியின் முதன்மைக் கண்ணாடியானது 4.3 அடி விட்டம் கொண்ட, அறுங்கோண வடிவ சிறுசிறு கண்ணாடிகளின் தொகுப்பே ஆகும். இந்த ஒவ்வொரு கண்ணாடிகளுக்கும் இடையே 150 நானோ மீட்டர் இடைவெளி இருக்கும். மேலும் இந்த கண்ணாடிகள் மனிதனின் கை படமலேயே தயாரிக்கப்பட்டன. இதன் முதன்மைக் கண்ணாடியானது சற்று குழிந்தவாரும் (concave), இரண்டாம் நிலைக் கண்ணாடியானது குவிக்கப்பட்டவாறும் (convex) இருக்கும்.

இதன் மற்றொரு முக்கியமான பகுதி, சன் ஷீல்ட் (sunshield) எனும் வெப்பத் தடுப்பு அமைப்பாகும். இது காப்டன் (kapton) என்ற பொருளினால் உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. இது ஒரு போர்வை போன்ற அமைப்பாகும். இதன் தடிமனானது (thickness) நம் தலைமுடியின் தடிமனுக்குச் சமமாக இருக்கும். 

ஜேம்ஸ்வெப் தொலைநோக்கியானது அகச்சிவப்புத் தொழில்நுட்பத்தின் மூலமாகவே புகைப்படங்களை எடுக்கிறது. 0°C வெப்ப நிலைக்கு மேல் உள்ள அனைத்துப் பொருளும் அகச்சிவப்புக்கதிர்களை உமிழும். எனவே, சூரியன் மற்றும் பூமி போன்றவற்றின் வெப்பத்தினால் உமிழப்படும் அகச்சிவப்புக் கதிர்கள், இந்தத் தொலைநோக்கியைத் தாக்காமல் இருப்பதற்காகவே, சன் ஷீல்ட் எனும் வெப்பத் தடுப்பு அமைப்பு பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. தொலைநோக்கியினுடைய கண்ணாடியின் கீழ் பகுதியில்தான் இந்த அமைப்பானது ஐந்து வரிசைகளில் அமைக்கப்பட்டிருக்கும்.

Image: Flickr

இந்த அமைப்பின் அடிப்பகுதி தான் சூரியனைப் பார்த்தவாறு இருக்கும். எனவே அடிப்பகுதியில் உள்ள சன் ஷீல்டினுடைய வெப்பநிலை 100°C க்கு மேல் இருக்கும். ஆனால், இதன் மேற்பகுதியில் உள்ள (முதல் வரிசை) வெப்பநிலையானது -220°C எனும் அளவிலேயே பராமரிக்கப்படும். இந்த அமைப்பு, பன்னிரண்டு முறை மடிக்கப்பட்ட பிறகுதான் ஏவூர்தியில் ஏற்றப்பட்டது. 

Image: wikimedia commons 

இந்த ஷீல்டினுடைய அடிப்பகுதியில் தான், இந்த ஒட்டுமொத்த தொலைநோக்கியையும் சுமந்து செல்லக்கூடிய பேருந்து போன்ற ஒரு அமைப்பு உள்ளது. இது, விண்கலப் பேருந்து (spacecraft bus) என்று அழைக்கப்படுகிறது. இதுவே இந்த தொலைநோக்கியினுடைய ஒட்டுமொத்த செயல்பாட்டினையும் கட்டுப்படுத்துகிறது. இதன் எடை 350 கிலோ கிராம் ஆகும். தொலைநோக்கிலிருந்து பூமிக்குத் தொடர்பு கொள்வதற்கான கருவிகளும் இந்தப் பேருந்து அமைப்பில் தான் உள்ளன. 

ஜேம்ஸ் வெப்-தொலைநோக்கியின் செயல்பாடுகள்:

இந்தத் தொலைநோக்கியானது, ஹைட்ரசீன் மற்றும் டை நைட்ரஜன் டெட்ராக்சைடு போன்றவற்றை எரிபொருளாகப் பயன்படுத்துகிறது. 

இது, விண்வெளியின் ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதியைப் புகைப்படம் எடுப்பதற்கு, முதலில் அந்தப் பகுதியை நோக்கித் திருப்பப்படுகிறது. அந்தப் பகுதியிலிருந்து வரும் நட்சத்திரங்கள், விண்மீன் மண்டலங்கள், நெபுலாக்கள் போன்றவற்றின் ஒளியானது, தொலைநோக்கியின் முதன்மைக் கண்ணாடியில் உள்ள 18 சிறுசிறு அறுங்கோண வடிவக் கண்ணாடிகளின் மீது பட்டு எதிரொலிக்கப்படுகிறது. (இங்கே அந்த 18 கண்ணாடிகளும் குறிப்பிட்ட அந்த பகுதியை, 18 வகையான வெவ்வேறு கோணங்களிலிருந்து பார்க்கின்றன.) 

இந்த எதிரொலிக்கப்பட்ட ஒளியானது ஒரே இடத்தில் குவிக்கப்படுகிறது. ஏனெனில், முதன்மைக் கண்ணாடி, குழி ஆடி போன்ற அமைப்பில் உள்ளது. எனவே, அனைத்து ஒளியும் ஒரே இடத்தில் குவிக்கப்படும். அப்படிக் குவிக்கப்படும் பகுதியில்தான் இதன் இரண்டாம் நிலைக் கண்ணாடி உள்ளது. எனவே இந்த இரண்டாம் நிலைக் கண்ணாடியானது, இப்போது 18 வெவ்வேறு புகைப்படங்களை, ஒரே படமாக எடுக்கிறது.

இந்தக் கண்ணாடியின் மீது குவிக்கப்பட்ட ஒளியானது, முதன்மைக் கண்ணாடியின், நடுப்பகுதியில் உள்ள, "மூன்றாம் நிலைக் கண்ணாடியின்" மீது எதிரொளிக்கப்படுகிறது. இங்கிருந்து, இந்த ஒளியானது, கண்ணாடியின் பின்புறம் உள்ள near infrared camera (NIRCam) எனும் அமைப்பிற்கு அனுப்பப்படுகிறது. இந்த அமைப்பில் தான், அந்த ஒளியில் உள்ள அகச்சிவப்புக் கதிர்வீச்சுகள் பிரித்தெடுக்கப்பட்டு, ஒரு அகச்சிவப்புப் புகைப்படமாக மாற்றப்பட்டு, பூமிக்கு அனுப்பப்படுகிறது. அந்தப் புகைப்படங்கள், நம் கண்களால் உணரக்கூடிய அலை நீளங்களுக்கு மாற்றப்பட்டு, வெளியிடப்படுகின்றன. ஜேம்ஸ் வெப் தொலைநோக்கியானது, அதிக அளவில் அகச்சிவப்புப் புகைப்படங்களை மட்டுமே எடுக்கிறது. 

ஏனெனில் அகச்சிவப்புக் கதிர்கள்தான், இடையில் உள்ள தூசுகளையும் துகள்களையும் ஊடுருவிச் செல்லக் கூடியவை. மேலும் அவற்றால் மேகங்களைக் கூட ஊடுருவிச் செல்ல முடியும்.

மனிதக் கண்களால் 380-750 நானோ மீட்டர் வரையிலான அலை நீளம் கொண்ட, மின்காந்த அலைகளின் ஒளி வடிவத்தை மட்டுமே பார்க்க முடியும். 100-400 நானோ மீட்டர் அலை நீளங்களில் இருப்பவை புறஊதாக் கதிர்கள் ஆகும். ஆனால், இந்த ஜேம்ஸ் வெப் தொலைநோக்கியால் 600-27900 நானோ மீட்டர் வரையிலான அலைநீளம் கொண்ட மின்காந்த அலைகளின், அகச்சிவப்புக் கதிர் வடிவங்களைக் கூட பார்க்க முடியும். ஆனால், அகச்சிவப்புக் கதிர்களின் அலை நீளம் 780-1000000 நானோ மீட்டர்கள் வரை இருக்கும். 

புற ஊதாக் கதிர்களால் மேகக் கூட்டங்களைத் தாண்டிப் பயணிக்க முடியாது. ஹப்பில் தொலைநோக்கியால் 100-1800 நானோ மீட்டர்கள் வரையிலான அலை நீளம் கொண்ட புற ஊதாக்கதிர்கள், ஒளிக்கதிர்கள், மற்றும் சிறிய அளவிலான அகச்சிவப்புக் கதிர்கள், போன்றவற்றைத் தான் புகைப்படம் எடுக்க முடியும். புற ஊதாக் கதிர்களும் ஒளிக்கதிர்களும் மேகக் கூட்டங்களைத் தாண்டி வரும் தன்மையற்றவை. மேலும், இதனால் குறைந்த அளவிலான அகச்சிவப்புக் கதிர்வீச்சுகளை மட்டுமே புகைப்படம் எடுக்க முடியும். 

மேகக் கூட்டங்களை ஊடுருவி வரும் அகச்சிவப்புக் கதிர்வீச்சுகளை அதிக அளவு உணரும் தன்மையுடையதால், ஹப்பில் தொலைநோக்கியை விட ஜேம்ஸ் வெப் தொலைநோக்கியே, மிகத்தெளிவான புகைப்படங்களைத் தருகிறது.  

 Comparison between the images of herbal and James webb telescope
Image: PICRYL

(இந்தப் புகைப்படத்தில், இடது பக்கத்தில் ஜேம்ஸ் வெப் தொலைநோக்கியினால் எடுக்கப்பட்ட படமும், வலது பக்கத்தில் ஹப்பில் தொலைநோக்கியினால் எடுக்கப்பட்ட படமும் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.)

இந்த அகச்சிவப்புத் தொழில்நுட்பம் பயன்படுத்தப்பட்டதற்கு மேலும் ஒரு காரணமும் உண்டு. அதுதான் சிகப்பு வரி நகர்வு என அழைக்கப்படும் Red shift ஆகும். 

பிரபஞ்சம், ஒளியை விட வேகமாக விரிவடைந்து கொண்டே இருக்கிறது. எனவே, பிரபஞ்சத்தில் உள்ள ஒவ்வொரு பொருளும் ஒன்றையொன்று விலகிச் செல்கின்றன. பல மில்லியன் ஒளியாண்டுகள் தொலைவில் இருந்து வரக்கூடிய, ஏதேனும் ஒரு நட்சத்திரம் அல்லது ஒரு விண்மீன் மண்டலத்தின் ஒளியானது, பூமியை நோக்கி வரும்போது, ​​அந்த நட்சத்திரம், பிரபஞ்ச விரிவடைதல் காரணமாக, பூமியை விட்டு விலகிச் சென்று கொண்டிருப்பதால், அதிலிருந்து புறப்பட்ட ஒளி அலைகள் நீட்டிக்கப்படுகின்றன. எனவே அவற்றின் அலை நீளமும் அதிகரிக்கப்பட்டு, அகச்சிவப்புக் கதிர்வீச்சிற்கான அலைநீளத்திற்கு மாற்றப்படுகிறது. எனவே, அதிக தொலைவிலிருந்து பூமியை நோக்கி வரக்கூடிய நட்சத்திரங்களின் ஒளியானது, அகச்சிவப்புக் கதிர்வீச்சுகளின் வடிவத்திலேயே பூமியை அடைகிறது. இதுதான் Red shift எனப்படும். 

எனவே, அகச்சிவப்புக் கதிர்வீச்சுகளைப் புகைப்படம் எடுப்பதன் மூலமாக, பல மில்லியன் ஒளி ஆண்டுகள் தொலைவில் உள்ள நட்சத்திரங்களைக் கூட நம்மால் காண முடியும். எனவே தான் ஜேம்ஸ் வெப் தொலைநோக்கியில், அகச்சிவப்புத் தொழில்நுட்பம் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

இப்போது, ​​இந்த தொலைநோக்கி விண்வெளிக்கு அனுப்பப்பட்டதற்கான நோக்கங்களைப் பற்றிப் பார்த்து விடுவோம். 

இதன் முதன்மை நோக்கமானது, பெருவெடிப்பு நடந்த பிறகு உருவாகிய, முதல் விண்மீன் மண்டலத்தைக் (galaxy) கண்டுபிடிப்பதே ஆகும். மேலும் பல நோக்கங்களும் உள்ளன. அவை பின்வருமாறு.

• கருந்துளை பற்றி அறியப்படாத பல மர்மங்களை வெளிக்கொண்டு வருதல்.
• ஒரு நட்சத்திரத்தின் தோற்றம் மற்றும் முடிவு குறித்த, பல தகவல்களைச் சேமித்தல்.
• சூரியக் குடும்பத்திற்கு வெளியே உள்ள, வேறு சில நட்சத்திரங்களைச் சுற்றிவரக்கூடிய கிரகங்களின் வளிமண்டலத்தில் உள்ள, அணுக்கள் மற்றும் மூலக்கூறுகளின் வகைகளை ஆராய்தல். 
• இருளாற்றல் (dark energy) பற்றிய ஆய்வுகளை மேற்கொள்ளுதல். 
• மிகப்பெரிய கருந்துளைகளின் நடுப்பகுதியில் இருக்கக்கூடிய குவாசர்கள் பற்றிய ஆய்வுகளை மேற்கொள்ளுதல்.

(குவாசர்கள் என்பவை கருந்துளையின் நடுப்பகுதியிலிருந்து அதிக அளவில் வெளியேற்றப்படக்கூடிய ஒருவகை ஆற்றல் ஆகும்.) 

picture of quasar

Image: wikimedia commons

பல ஒளியாண்டுகள் தள்ளி இருக்கும் கிரகங்களை ஜேம்ஸ் வெப் எவ்வாறு கண்டுபிடிக்கிறது?

ஒரு நட்சத்திரத்தின் ஒளிர்வுத் தன்மையைக் கணக்கிடுவதன் மூலமாகவே, அதனை ஏதேனும் கிரகம் வலம் வருகின்றதா என்பதைக் கண்டுபிடிக்க முடியும். 

 அதாவது, பூமியிலிருந்து பார்க்கும்போது ஒரு நட்சத்திரத்தின் ஒளிர்வுத் தன்மை ஒரு குறிப்பிட்ட நேரத்திற்கு, குறைவாக இருந்துவிட்டு மீண்டும் பழைய நிலையை அடைந்தால், அந்த நட்சத்திரத்தை ஏதேனும் ஒரு பொருள் கடந்து செல்கிறது என்று பொருள்.

இதேபோல், குறிப்பிட்ட நேரத்திற்கு ஒருமுறை மீண்டும் மீண்டும் அந்த நட்சத்திரத்தின் ஒளிர்வுத் தன்மை குறைந்து கொண்டே இருந்தால், மீண்டும் மீண்டும் ஏதோ ஒரு பொருள், அந்த நட்சத்திரத்தைக் கடந்து செல்கிறது என்று பொருள். 

அப்படி மீண்டும் மீண்டும் செல்வது ஒரு கிரகமாக மட்டுமே இருக்க முடியும். எவ்வளவு நேரத்திற்கு ஒருமுறை அந்த நட்சத்திரத்தின் ஒளிர்வுத் தன்மை குறைகிறதோ, அந்த நேரம் தான் அந்த கிரகத்தில், ஒரு வருடம் ஆகும். 

இந்த நட்சத்திரத்தின் ஒளிர்வுத் தன்மையில் ஏற்படும் சிறு மாற்றங்களைச் சாதாரண தொலைநோக்கிகளால் பார்க்க முடியாது. ஆனால் ஜேம்ஸ் வெப் தொலைநோக்கியால் இதனைக் கவனிக்க முடியும். 

Image: Flickr

பொதுவாக, ஒரு கிரகத்தின் வளிமண்டலமானது அதன் நட்சத்திரத்திலிருந்து வரக்கூடிய அகச்சிவப்புக் கதிர்களில், ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதியை உறிஞ்சிக் கொள்கிறது. அப்படி அந்த கிரகம், அகச்சிவப்புக் கதிர்களை உறிஞ்சிக் கொள்ளாவிட்டால், அதற்கு வளிமண்டலம் இல்லை என்று பொருள் கொள்ளலாம். 

நாம் முன்பு கூறியிருப்பது போல, ஒரு கிரகம் குறுக்கே வருவதனால், ஒரு நட்சத்திரத்தின் ஒளிர்வுத்தன்மை குறைகிறது. ஒருவேளை அந்த கிரகத்திற்கு வளிமண்டலம் இருந்தால், அது, அந்த நட்சத்திரத்திலிருந்து வரக்கூடிய, அகச்சிவப்புக் கதிர்களின் ஒரு பகுதியை, அந்தக் கிரகம் உறிஞ்சிக் கொள்ளும்.

எனவே, அந்தக் கிரகம் குறுக்கே வரும்போது அந்த நட்சத்திரத்தின் ஒளிர்வுத்தன்மை குறைவது போலவே, அதிலிருந்து வரும் அகச்சிவப்புக் கதிர்களின் அளவும் குறையும். 

அந்த கிரகத்திற்கு வளிமண்டலம் இல்லாவிட்டால், அந்த நட்சத்திரத்தின் ஒளிர்வுத்தன்மை மட்டுமே குறையும். அந்த அகச்சிவப்புக் கதிர்களின் அளவில் எந்த மாற்றமும் இருக்காது.

இந்த அகச்சிவப்புக் கதிர்களை ஆராய்வதன் மூலமாகவே, அந்த கிரகத்தின் வளிமண்டலத்தில், என்னென்ன மூலக்கூறுகள் உள்ளன என்பதை அறிந்து கொள்ள முடியும். இவ்வாறாகவே ஜேம்ஸ் வெப் தொலைநோக்கி, வேறு ஒரு நட்சத்திரத்தைச் சுற்றி வரக்கூடிய கிரகத்தினை ஆய்வு செய்கிறது.

கிட்டத்தட்ட 13 நாடுகள் ஒன்றிணைந்து தான் இந்த விண்வெளித் தொலைநோக்கியைக் கட்டமைத்தனர். எனினும் இந்தத் திட்டத்திற்குத் தலைமை வகிப்பது அமெரிக்காவே. 

மனிதகுலத்தால் கண்டுபிடிக்கப்பட்டதிலேயே ஒரு மிகச் சிறந்த தொலைநோக்கியாக இந்த ஜெம்ஸ் வெப் தொலைநோக்கியே கருதப்படுகிறது. எனவே இதனைத் "தொலைநோக்கிகளின் அரசன்" என்று இதனை அழைப்பதில் எந்தப் பிழைய்யுமில்லை.

இந்தத் தொலைநோக்கியின் தற்போதைய கண்டுபிடிப்புகள், மற்றும் அது அனுப்பியுள்ள புகைப்படங்கள் போன்றவற்றைக் குறித்து இனிவரும் காலங்களில் விரிவாகக் காண்போம்.